Quiet Days of Firemen - You. Tube. Playlists werden geladen.. Quiet days of firemen (119) Naoto Takenaka. Hidekazu Akai, Kyoka Suzuki, Naoto Takenaka, Shinya Tsukamoto, Y Het leven als brandweerman in een plattelandsdorp is niet gemakkelijk. Zeker als er al bijna twintig jaar geen vuurtje meer gesignaleerd is en alle jonge vrouwen naar. Does anyone know where it is exactly? Quiet Days of Firemen. 1 User Rating; 2 Profile; 3 Cast; 4 Comments; User Rating. Current user rating: 99/100 (3 votes) You need to enable JavaScript to. Quiet Days of Firemen - (119); dirigida por Naoto Takenaka en 1994. Hidekazu Akai, Kanji Tsuda, Kyoka Suzuki, Naoto Takenaka, Shin'ya Tsukamoto, Y Post anything (from anywhere!), customize everything, and find and follow what you love. Create your own Tumblr blog today. Quiet Days of Firemen, DVD bespreking. Quiet Days of Firemen (1. Het is een film over brandweermannen, in een dorpje waar niet zoveel gebeurt. De laatste brand was al maanden geleden, en de mannen spenderen hun tijd met het blussen van kampvuurtjes, het vangen van een ontsnapte aap en het hunkeren naar die nieuwe mooie vrouw in het dorp. Het is zo’n film waarin niks gebeurt, en dat is een goed iets en een slecht iets. Quiet Days of Firemen is traag. Het kabbelt voort als een beekje, blijft minuten hangen bij wolkenluchten, knisperende houtvuurtjes en bureaucratische paperassen. Daardoor zal de film zeker niet iedereen bevallen. Toch is het geen slecht geheel. De film weet veel te zeggen door niets te laten zien. Verveling overbrengen kan vervelend zijn, maar regisseur Natao Takenaka weet deze valkuil te omzeilen door gebruik te maken van kleine momenten met scherpe humor. Takenaka toont zich een stijlgenoot van Gus van Sant, Apichatpong Wheerasetakul en Sofia Coppola. Allen blinken uit in rake observaties, een rustieke sfeer en lang aangehouden shots. Quiet Days of Firemen is Lost in Translation door japanse ogen, waarin de cultuurshock niet plaatsvind tussen Japanners en Amerikanen maar tussen stedelingen en dorpelingen. Takenaka voegt echter iets toe wat Van Sant, Wheerasetakul en in mindere mate Coppola niet in hun films hebben: Absurdisme. Dit maakt de film luchtiger, maar ook minder urgent. Understatement is waarin de film uitblinkt. Understatement weet echter niet de volledige speelduur te boeien. Om het brandgerelateerd te houden: Quiet Days of Firemen doet denken aan een lui avondje aan een kampvuur. Je zit wat te praten, tot je afdwaalt om dat je in het vuur zit te staren. Dat is even mooi, maar dat gaat vervelen. Dan trekt iemand zijn gitaar te voorschijn, speelt wat luchtige liedjes, maar iedereen wil weer dat het stil is, omdat het in het vuur staren ook wel wat moois had. Je blijft de avond zitten, en er gebeurt niks, en als je ’s ochtends het licht ziet worden ben je brak en moe, maar het was wel de moeite waard. Om dit te vertalen naar Quiet Days of firemen: net wanneer de film iets te traag word, en je het bijna zat bent, zit er een sc. Aan het einde van de film heb je niet het idee een meesterwerk gezien te hebben, maar toch heb je op een aparte manier genoten. Het is veelbetekenend dat de soundtrack van de film bestaat uit pingelende gitaartjes. En blijf vooral even zitten tot na de aftiteling, daarna zit misschien wel de meest kenmerkende sc.
0 Comments
Leave a Reply. |
AuthorWrite something about yourself. No need to be fancy, just an overview. Archives
January 2017
Categories |